WILLIAM GOLDING / SERBEST DÜŞÜŞ

Babasını hiç tanımadan yoksulluk içinde büyümüş , resimleri Tate Gallery’ de sergilenmiş yetenekli bir ressam olan Sammy Mountjoy , II. Dünya Savaşı sırasında Almanlara esir düşerek karanlık bir hücreye kapatılır. Sonunun ne olacağını bilemediği işkence amacıyla koyulduğu bu karanlık hücrede geçmiş hayatını gözden geçirerek sorgulamaya başlar.

”zaman, sonsuza dek uzanan bir dizi tuğla gibi döşenemez. İlk ağlayışla son nefes arasında uzanan o düz çizgi, cansız bir şeydir.”

”Hayatının anlamını aniden nasıl yitirdiğini, hangi hatasının onu bugün olduğu kişiye dönüştürdüğünü düşünür ve yön duygusunu yitirip kendi varoluşunun labirentine düşüşünü sorgulamaya koyulur.” kısaca.

Sammy, özgürlüğünü ne zaman kaybedip bu karanlığa düştüğünü, çocukluğundan başlayarak hayatına etki eden ve hayatlarına etki ettiği kişiler ile ilgili hatıralarıyla bize aktarmaya çalışıyor. Özellikle onların içinde onu Sammy yapan kişiler ve sevgililerini; sonradan delirttiğini öğrendiği aşık olduğu Beatrice’yi ( doktorun anlatımıyla delirmesini bir süre engellediği) ve kendi cinsel tutkularını.

En önemlisi de İnsan olmayı …

”Ama masumiyet bir incinmenin ayırdına varamaz ve işte bu yüzden tüm berbat özlü sözler doğrudur. Masuma yapılan kötülük affedilemez çünkü masum, kötülük olduğunu anlayamadığı şeyi affedemez.”

Hayatınızdan kitaplar hiç eksik olmasın.