YONCA TANDOĞAN / HAYAT ÇEMBERİ

Hikaye, iki kız arkadaşın (Desire ve Helen in) Amerika da milenyuma girerken yapılacaklar listesinde yer alan el falına baktırmak için meşhur Madam Konstanza ‘nın kapısını çalmalarıyla başlıyor.

El falı bakan Madam, Helen’in içindeki kötülüğü ilk bakışta fark ediyor:
“ Kıskanıyorsun sen en yakınındakileri. Sevilmediğin için sevemiyorsun. Hep zirveye oynayacaksın ama sonunda en dipte olacaksın.”

Madam, Desire’nin ise içindeki iyiliği hemen fark ediyor:
“ Fazla iyi niyet. Gereksiz alçak gönüllülük. Sen küçüğüm, sana yakında gelecek parayı hiç kullanamayacaksın.”

Kitapta, Hayat çemberleri birbiri ile kesişen bu iki kadın biri gösterişli bir hayat yaşarken diğerinin elindekilerin kendisinden en yakınındakiler tarafından kandırılarak, iyi niyeti kullanılarak alınmasını, ve hayatın ona ikinci bir şans verip zaten onun olanın hayat çemberinin sonunda ona geri verilmesini akıcı bir şekilde anlatıyor.

Kitaptan Alıntılar:

– “ Bu kadınlar burada asla figüran değillerdi, kendi sahnelerinin başrol oyuncularıydılar. Ama herkeste bir geç kalmışlık, bir pişmanlık, bir yaşanmamışlık duygusu hâkimdi.”.

– ” İnsanlar sen ne yaparsan yap, konuşacaklar kızım. Bunu engelleyemezsin. Kimi seni sevdiği için, takdir ettiği için konuşacak. Kimisi ise kıskandığı için. Kimisi konuşmuş olmak için seni bilmeden, görmeden, tanımadan konuşacak. Bu insanlara verilecek en güzel cevap ne biliyor musun? Hayatın getirdiklerini şükrederek kabul ederek, yaşamak. Başarısıysa başarı, başarısızlıksa başarısızlık. Aşksa aşk. Kabulleneceksin. Yaşayacaksın. İstesen de kendini bazı şeylerden koruyamazsın. Zamanı gelmişse olacak.”.

– ” Akşam gıda zehirlenmesi filan mı geçirdiniz? ……… daha kötüsü oldu.” Elini kalbinin üstüne götürdü. “Kalp zehirlenmesi yaşadım. Senin hiç kalbin zehirlendi mi?”

– ” Kapıyı açıp geri döndü. “Giderken o pis kokularını da al ama unutma pisliği asla parfümle kapatamazsın. Bir süre sonra daha da pis bir koku ortaya çıkar. Çaldığın hayatlarla ulaşabileceğin yer eninde sonunda çöplük olur. Ve inan bana, çöplükten cennet yaratamazsın…….. !”.

Bizler kendi hayat çemberimizde yaşarken bizimle kesişen diğer hayatların hep huzur mutluluk güzel şeyler getirmesi dileğiyle 🙏 İyi okumalar.

Hayatınızdan kitaplar hiç eksik olmasın.